این بنا در محله ایرانشهر، در محدوده کوچه محمدآقا قرار دارد و به نظر می رسد متعلق به دهه سی خورشیدی باشد. ترکیب حجم استوانه ای با نمای بنا، ایجاد بالکنی کوچک بر روی آن (در نمونه های مشابه این بالکن ترکیب مناسبتری با نمای طبقه بالا دارد و توسعه یافته است)، ورودی اصلی به فضا در ضلع غربی که به نوعی بازخوانی مفهوم هشتی را را در خود دارد و ورودی از صُفه جنوبی بنا که امکان دسترسی فضای هال با فضای باز رات به صورت مستقیم می دهد، تزئینات آجری و جزئیات ترده راه پله از نکات قابل مطالعه این بنا می باشد. نکته قابل توجه در پلان و دیاگرام فضایی در بناهایی از این دست، که به نظر می رسد پس از جریان سازی معماران به نام در طراحی خانه، به صورت عمومی در سطح شهر تکرار شد، نزدیک شدن تناسبات فضاها به تناسبات معماری سنتی، وجود فضاهای باز با قابلیت تقسیم توسط بازشوها، قرارگیری فضاهای خدماتی با دسترسی های مستقل می باشد