- توضیحات: این پلاک در تقاطع خیابان ورشو و ویلا(نجات اللهی فعلی) واقع است و به طراحی پل آبکارر در دهه سی ساخته شده است. بنا، نسبت به بناهای آجری این معمار، توده گذاری حجیم تری دارد و استفاده از سیمان درزبندی شده (مصالح پوششی اولیه بنا)، بر این موضوع تاکید می نماید. در کنار این گویش جدید طراحی، استفاده از قرنیزهای افقی و بلوکهای بتونی، بازی صفحه‌های سیمانی در نماها که از ویژگی‌های آثار آبکار می‌باشد، ایجاد عناصر افقی و عمودی در بازشوها و موتیف مشبک نمای شمالی از عناصر حایز ارزش این بنا می‌باشند.
در حال حاضر این بنا خانه اندیشمندان علوم انسانی می‌باشد. از زمان تغییر کاربری آن اطلاع دقیقی (تا انتشار این مطلب) حاصل نشده است، اما مقایسه وضعیت فعلی بنا (که در تصاویر مشاهده می‌نمایید) و تصاویر بنا (که در کتاب معماری پل آبکار از مجموعه کتابهای معماری دوران تحول در ایران) حاکی از اضافه شدن یک فضا در بام به نامناسبترین شکل ممکن و مرمت غیر اصولی بنای اصلی دارد که اصالت بنا را مخدوش کرده است. استفاده از اندود سیمانی درزبندی شده در نماسازی گویش جدیدی در پوشش نهایی ساختمان های پل ابکار است علی رغم اینکه استفاده از اندود سیمان می توانست به سادگی بنا منجر شود اما آبکار با استفاده از تمهیداتی چون قرنیزهای بتنی افقی و مشبک های بتنی ,همچنین با استفاده بجا از سنگ به ویزه در ازاره در محدوده ورودی و قاب دور پنجره ها ,به آن ترکیبی فعال از احجام و شکستگی ها داده است.....در این بنا نیز همچون سایر کارهای آجری پل ابکار ,استفاده از خطوط استریم لاین,به خصوص در نمای شرقی و جنوبی دیده می شود .این شیوه یادآور کارهای روبر ماله-استیونس در پاریس است که سطوح خارجی آن نیز با اندود سیمان پوشیده شده است .موتیف های مشبک در نمای شمالی ,تزئینات معماری آرت دکو را یادآوری می کنند.(برگرفته از کتاب پل آبکار از گروه معماری دوران تحول) در حال حاضر(تابستان 1404 خورشیدی) این بنا توسط شهرداری وقت تهران تخلیه شد و ظاهرا اقداماتی برای مرمت آن صورت گرفته است که اصولی بودن اقدامات باتوجه به سابقه پیشین محل تردید است.. این بنا در فهرست پلاکهای حائز ارزش طرح جامع شهر تهران مصوب سال هزار و سیصد و هشتاد و شش قرار دارد
💬 نظرات کاربران
📝 افزودن نظر جدید