شناسایی ابنیه با ارزش معاصر شهر تهران
طرح پژوهشی شناسایی ابنیه با ارزش معاصر شهر تهران با هدف پایش طرح جامع شهر تهران که در سال 1386 صورت گرفته بود، در سال 1399 خورشیدی آغاز شد. گروه مطالعاتی تهران پلاک به پلاک از سوی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ماموریت اجرای طرح را با نظارت اداره کل معماری و ساختمان شهرداری تهران به عهده داشت، این طرح با وقفه ای یکساله در سال 1401 برداشت‌های میدانی خود را آغاز نمود و در سال 1402 مجموع شرح خدمات به دستگاه نظارت (اداره بافت و بناهای تاریخی شهر تهران) تحویل و با توجه به ارزیابی خروجی ها راهکارهایی جهت حفاظت از ابنیه ارزشمند در سه مقیاس کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ارائه شده است.
بخش نظری پژوهش، جمع بندی است از آراء صاحب نظران، و بررسی متون داخلی و خارجی است. از برایند مباحث و تجربیات میدانی مجری، 12 معیار در سه عنوان معماری، شهری و اجتماعی با زیر مجموعه‌هایشان جهت ایجاد ساختار اولیه برای ارزیابی ابینه تدوین شد که ساختار کارکردی آن در بررسی 25 بنای حایز ارزش ثبت فارغ از فهرست دریافتی اولیه از دستگاه نظارتی، سنجیده و در گزارش ارائه شده است.
در بخش برداشت میدانی علی رقم اعلام دریافت لیست 2300 بنا (فایل اکسل یر اساس کد شناسایی) از سوی کارفرما، با توجه به آخرین اسناد ارائه شده 3718 بنا معیار عمل قرار گرفت که از تمامی آنها در مناطق 22 گانه تهران بازدید میدانی صورت گرفت و برای تمامی پلاک‌ها بر اساس کد شناسایی ملک شناسنامه تدوین گردید و به دستگاه نظارت تحویل ارائه شد. در این شناسنامه ها تلاش شد مجموعه اطلاعات موجود از ابنیه اعم از موقعیت مکانی منطبق بر کدشناسایی بانک اطلاعاتی شهرداری (کروکی محل دقیق پلاک مورد نظر)، مساحت‌ها، سابقه از جمله شناسنامه دار بودن بنا، نام معمار، سبک شناسی، کیفیت مصالح، ارزشگذاری ابنیه بر اساس معیارها و تفکیک آنها (فاقد ارزش‌ها، ابینه حایز ارزش مستندنگاری و ارزشمند معاصر، ارزشمند تاریخی) و تاریخ شفاهی در صورت وجود گردآوری شد و در نهایت نقشه اطلاعات مکانی (GIS) بر مبنای اطلاعات به روز شده در فایل اکسل صورت گرفت که خروجی نقشه در ادامه قابل مشاهده می‌باشد.
