دومین نقطه‌ای که در جنوب میدان توپخانه جالب توجه و دیدنی است ارگ شهر است که قصر شاه در میان دیوارهای گلین آن قرار دارد. احتیاج به گفتن ندارد که قصر شاه و عمارات و املاک مختلف وابسته بدان از قبیل حیاط‌ها، کلاه‌فرنگی‌ها، فواره‌ها و باغ‌ها از جمله‌ی مفاخر پادشاه به شمار می‌روند. در موزه‌ی قصر، صرف‌نظر از چیزهای جالب دیگر، شمشیر امیر تیمور، قبای شاه عباس، مجموعه‌ی قیمت‌ناپذیر جواهرات سلطنتی، و به نظر اهل فن چیزهای پرزرق‌وبرق اما بی‌قیمت دیگر وجود دارد. از میان اشیاء موزه دو چیز به عنوان زیباترین آثار هنری مکرر مورد توصیف و تعریف قرار گرفته است؛ و این دو یکی کره‌ی جغرافیایی عظیم جواهرنشانی است از زمرد، الماس و فیروزه؛ و دیگری تخت طاووس معروف که گویند آن را نادرشاه از دهلی آورده است. بازارهای عمده‌ی شهر در جنوب میدان توپخانه واقع است.
این بازارها نیز مانند بازارهای مسقف و سرپوشیده‌ی دیگر شهرها هستند که وصف کرده‌ام با همان مغازه‌ها و غرفه‌ها و معابر پیچاپیچ و سرای‌ها برای بار انداختن کاروان‌ها. منتها به مقیاسی بزرگ‌تر از تمام نقاط دیگر ایران. میزان عرضه‌ی کالا در این بازارها به نظر من بسیار است اما یک چیز را در این بازارها هرچه جستم کمتر یافتم و آن پرچم ایران با نشان شیر و خورشید بود. معمولا پرچم در بازارها عرضه نمی‌شود. از این رو ناچار سفارش دادم یکی برایم درست کنند. هم‌اکنون این پرچم در کتابخانه‌ی من به عنوان یادبود سفارت ایران از دیوار آویخته است.
امکان دسترسی به این سفرنامه از این لینک