معماری تهران,  معماری در دوره پهلوی دوم

ساختمان شماره ۱۲

این بنا اثر داوید اوشانا از معماران آشوری تبار می‌باشد.

آرش طبیب زاده در صفحه اینستاگرامی تاریخ شفاهی معماری معاصر ایران با انتشار این تصاویر نوشته است:

افتادگي شخصيت معمار اين بنا مهمترين عامل ماندگاري اين فرد در ذهن من است. در بستر تاريخي معماري ايران و مقايسه با همرده هايش ميتوان وي را به عنوان يكي از بهترين هاي معماري مسكوني آن دوره لقب داد. از همان سالها تلاش كرده ام تا وي را بيشتر به ديگران بشناسانم. خوشبختانه در اين وادي موفقيت هايي حاصل شده است.

اما…. – از اواسط سال ١٣٩٢ درگير اين ساختمان بوده ام.
– پس از تلاش هاي بسيار نهايتا به داخل آن وارد شده و در مدتي كوتاه سعي كرديم گوشه به گوشه آن را عكسبرداري كنيم.
– سال ١٣٩٤ پيشنهاد آن را به ميراث دادم.
– ميراث اين پروژه را در دستور كار جهت بررسي قرار داد. حتي نماينده ايشان براي بازديد ساختمان به داخل رفت
– در ادامه پرونده ثبتي آن را تهيه نموده و بنا شد تا زمستان ١٣٩٦ در جلسه اي از پرونده اين ساختمان دفاع كنم.
– متاسفانه آن جلسه هر هفته به عقب انداخته ميشد و بوي عدم تمايل ميراث براي درگير شدن بر روي اين پروژه مي آمد.
– نهايتا” ٢٩ فروردين سال ٩٧ ، بدون نشانه و علائم براي آماده سازي كارگاه، تخريب اين ساختمان شروع شد تا خطر ثبت بر طرف گردد.
– يكسال از صحنه ناراحت كننده تخريب آن گذشته و در اين حال رها شده است. در طول اين مدت با ياري دوستان نقشه هاي اين ساختمان تكميل شد و خوشبختانه دانشجويي پروژه دانشكده خود را در مورد آن به نتيجه رساند.
نجات ساختمان ها همتي ملي را طلب كرده و بحثي زمان بر است. اما بسياري از ساختمان ها را ميتوان پيش از تخريب، حداقل مستند و ماندگار کرد.(تصویر اراثه شده از صفحه تاریخ معماری معاصر ایران)
  • این پرونده در حال تکمیل است.تصویر:آرش طبیب زاده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.