و حالا ساختن فضا با مردم “شاید وقت آن رسیده باشد که قضاوتهای متخصصانه جایی هم برای عواطف و احساسات انسانی باز کنند و به آنها نه صرفا به چشم منبع جانبداری و پیش داوری، که به چشم همنشین ناگزیر و همواره حاضرِ شناخت و منطق نگاه کنند و در پی راههایی برای همزیستی میان آنها باشند. به زعم تراگ مورتن، رویکرد روایی می‌تواند چنین نقشی ایفا کند، قلمرو شهرسازی را فراخ‌تر و همه شمول‌تر کند و برای خاطره‌ها و قصه‌های مردمان کوچه و خیابان، سهمی حداکثری در فرایند و فراورده شهرسازی قائل شود.”شنیدنِ شهر روز واقعه چهارم تیرماه ۱۴۰۱ بود که سر انجام تصمیم معاونت معماری و شهرسازی وقت…

سابقه و قدمت معماری در ایران، باستانی است. در این سرزمین، ما شهرهای با قدمت هزاران‌ساله داریم؛ نشانه‌هایی از تمدنی کهن که اجدادمان بنا کردند. شهر با معماری و خانه‌های خود، بزرگترین و گرانترین ساخته دست بشر است. ساخته‌ای که با دیگر سازه‌های بشری، نه از نظر مقیاس و نه از نظر قیمت قابل قیاس نیست. این سازه‌های عظیم، نه تنها پناهگاه ما در برابر سرد و گرم طبیعی روزگار، بلکه عاملی برای ارتقا و تعالی روحی و معنوی ما بوده است. شهرها مفهوم جامعه را به عینیت رسانده‌اند، شهرها مفهوم ارتباط و تعامل را ایجاد کرده‌اند و به طور مداوم و بنا به شرایط زمانه آن را بهبود بخشیده‌اند.…

شهر یعنی همین خرده ریزها و تکه‌ها. جین جیکوبز بعد از پرشدن خندق ناصری و هم گام شدن رشد شهر با تغییرات جهانی طهران ما شد تهرانی که مردمش از آن نوگرایی می خواستند. تهران ۱۳۰۰، به نقل از دکتر سید محسن حبیبی نماد شهر نوپرداز ایرانی است.شهری که هم گام با مردمش در زمان حال پیش می رود و در تلفیقی از واقعیت و خیال مُهر و نشانه زمان خود را بر کالبدش دارد.مدرن بودن یعنی آگاهی به زمانه خود. شهر مدرن، پی در پی، خود را تخریب و مجدداً احیا می‌کند و به این ترتیب هزارتویی از خاطرات نسلهای متفاوت را در درون خود نگه می دارد و…

سالها پیش در کتابی نقل قولی از کریستین نورنبرگ شولتز خواندم با این مضمون:” شهر جایی ست که اگر پسربچه‌ای با دوچرخه‌اش به بازی برود، وقت برگشت به خانه می‌داند که در آینده می‌خواهد چه کاره بشود” حالا که قرار است یادداشتی از روزگار رفته تحصیل در رشته طراحی شهری در مقطع کارشناسی ارشد بنویسم و به کند و کاو در آن ایام افتاده‌ام می‌ بینم این جمله از آن مجموعه عواملی بود که مرا به سمت شناخت پیکری که در پشت نام “شهر”بود سوق داد. تجربه تحصیلی من در یک بازه ده ساله شکل گرفت. دیپلم ریاضی و ورودی کاردانی سال ۸۰ معماری دانشگاه آزاد زنجان بودم. به خاطر…

این یادداشت در شماره ۴ نشریه انجمن طراحان شهری ایران، بهار ۱۳۹۹ منتشر شده است. لینک دریافت نشریه  در تجربه تهران پلاک به پلاک تمام تلاش این یادداشت بر این است که بگوید در آستانه اتمام قرن حاضرو میزان وسیع  تخریب و نوسازی فرصت اندکی برای شناخت و تحلیل سرگذشت معماری و بالطبع آن جریان آن در شهر باقی گذاشته است و این خود بهترین قطعی‌ترین دلیل برای شروع حضور در شهر و مطالعه میدانی می‌باشد. روایتی که در تمام کتابهای تهران‌شناسی از تهران پیش از حصار طهماسبی وجود دارد، از محلات دوازده گانه ای می گوید که در زیر زمین خانه داشتند. بعد از شکل گیری حصار و مورد…

منتشر شده در همشهری محله پهنه شمالی با همکاری شفق متولی . مرداد ۱۳۹۹